ورود قطار به ایستگاه
ابوالفضل بنائیان اگرچه تماشاگران فیلم «ورود قطار به ایستگاه» در سال 1895 میلادی از ترس قطار، سالن سینما را ترک کردند، ولی بعد از آن واقعیتِ خیالی «قطار روی پرده» را دیگر باور نکردند...
ابوالفضل بنائیان اگرچه تماشاگران فیلم «ورود قطار به ایستگاه» در سال 1895 میلادی از ترس قطار، سالن سینما را ترک کردند، ولی بعد از آن واقعیتِ خیالی «قطار روی پرده» را دیگر باور نکردند...
ابوالفضل بنائیان فیلم «شکاف» دومین فیلم کیارش اسدیزاده ادامه همان راهی است که او با فیلم «گس» آزمود و تلاش کرد که از سینما، منبری برای ایراد سخنرانی و محملی برای پند و نصیحت...
ابوالفضل بنائیان «سینمای هیچکاک از صحنه گورستان هملت شروع میشود در صحنهای که گورکن پیش از آیین خاکسپاری جمجمهی دلقکی را از میان گوری کهنه بیرون می آورد… بسیاری از فیلمهای هیچکاک به شوخی...
ابوالفضل بنائیان بعد از نمایش فیلم «در دنیای تو ساعت چند است» در جشنواره فیلم فجر و اکران عمومی فیلم در اردیبهشتماه امسال، موج غریبی از تحسین و تشویق فضای مطبوعات را در برگرفت،...
ابوالفضل بنائیان مخاطبی که مبنای تطبیق و تقسیمبندی سینمایی را تولیدات اخیر و جنجالی این سالها تلقی میکند، ممکن است متوجه اجتناب آگاهانه و پرداخت مینیمال فیلم «ناهید» ساخته «آیدا پناهنده» در وهله نخست...
ابوالفضل بنائیان فیلم «جامهدران» با پنهان کردن ریشههای سینمای منتسب به فمینیسم در یک الگوی معمایی تلاش میکند نسخه جدیدتری از نمایش رنجهای تاریخی زنان را به نمایش بگذارد. فیلم جامهدران با نمایش افسردگی...
ابوالفضل بنائیان فیلم «تاج محل» اگرچه با ایده اصلی متاثر از واقعیت، لوکیشن بومی، بکارگیری نابازیگر و دوربین روی دست، خود را به عنوان یک فیلم رئال معرفی میکند، ولی همچون آثار بزرگ جنبش...
ابوالفضل بنائیان فیلم «ارغوان» سومین همکاری کیوان علیمحمدی و امید بنکدار بعد از ساخت دو فیلم سینمایی «شبانه» و «شبانه روز» است. داستان فیلم اقتباسی از داستان «ممکن است خیلیها برایش گریه کرده باشند»...
ابوالفضل بنائیان فیلم «چهارشنبه 19 اردیبهشت» اولین تجربه کارگردانی «وحید جلیلوند» تلاش میکند که یکی از کهنهترین و نخنماترین کلیشههای سینمای اجتماعی ایران را با ترفند داستانهای اپیزودیک به عنوان یک فیلم جدی سینمایی...
ابوالفضل بناییان عطا و معصومه زوج فقیری هستند که مدت اجاره خانهشان به پایان رسیده است و صاحبخانهی بیرحم تصمیم دارد که اجاره را افزایش دهد. فیلم «قندون جهیزیه» اولین فیلم «علی ملاقلیپور» فرزند...
ابوالفضل بناییان «به دهکده گردشگری و اقامتی خانواده عباس برزگر خوش آمدید»، این متن تابلویی است که بر سردر ورودی خانه عباس برزگر نوشته شده است. سالها پیش در شبی بارانی عباس برزگر میزبان...
ابوالفضل بناییان فیلم «محمد (ص)» آخرین فیلم «مجید مجیدی» سیاسیترین و متعهدترین فیلم تاریخ سینمای ایران است. سیاسی نه از آن جهت که بودجهی آن توسط نهادهای سیاسی تامین شده است و مورد حمایت...
ابوالفضل بناییان فیلم «مزار شریف» به کارگردانی «عبدالحسن برزیده» یکی دیگر از آثار شریف! سینمای ایران است. صفت شریف نیز مانند صفت فاخر، از آن دست واژههایی است که در سینمای ایران معنای ذاتی...
ابوالفضل بناییان فرصت تماشای دوباره فیلم «باشو غریبه کوچک» در سینمای هنر و تجربه، حسِ توامان لذت و حسرت است. فیلم باشو در سال 1364 ساخته شده است و بعد از پنج سال توقیف...
ابوالفضل بناییان فیلم «اشیا از آن چه در آینه میبینید به شما نزدیکترند» اولین فیلم «نرگس آبیار» حتی از نام فیلم طولانیتر و بیربطتر است. شاید شما آن لطیفهی مردی که شنا بلد نبود...
ابوالفضل بناییان فیلم 316 فیلم بلند «پیمان حقانی» با قصهگویی سرراست و روایت استاندارد خود توانسته است یکی از جسورترین ایدههای سینما را به سطحی برساند که اثر تولید شده حتی بتواند مخاطب عام...
ابوالفضل بناییان «خداحافظی طولانی» آخرین فیلم «فرزاد موتمن» تلاش میکند با خلق دنیایی بدیع و بازیگوشیهای فرمال و تماتیک بین واقعیت و خیال، عاشقانهای نوستالژیک خلق کند. تلفیق دنیای عینی و ذهنی، فضای کارگری...
ابوالفضل بناییان اگر از شما پرسیده شود که خندهدارترین جوکی که تا به حال شنیدهاید، چه مضمونی داشته است؟ به طور حتم جوک یا لطیفهای با مضامین ممنوعه را به خاطر خواهید آورد. مضامین...
«دوران عاشقی» بزرگترین شگفتی سیوسومین جشنواره فیلم فجر بود، البته نه خود فیلم بلکه کاندیداتوری در ده رشته و دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای فیلمی که یکی از سطحیترین و کلیشهایترین فیلمنامههای جشنواره...
«اعترافات ذهن خطرناک من» بیش از آن که اتفاقی بدیع در سینما باشد، اتفاقی غریب و غیرمنتظره برای سینمای ایران است که سالهاست جسارت در مضامین و تنوع در ژانر و خلاقیت در اجرا...
نبوغ و جسارتی که «عباس کیارستمی» در ساخت فیلم «کپی برابر اصل» از خود بروز میدهد، بیش از آن که شبیه آثار بزرگ سینما باشد، شبیه اعجاز رمزآلود و خدایگونگی و از همه مهمتر...